افزایش پیچیدگیها و تنوع طراحیها و تفکرات انسان، گسترش و توسعه فناوریهای ساخت را بیش از پیش مورد توجه قرار داده است. فناوریهای ساخت متداول دیگر پاسخگوی طراحیهای جدید نبوده و نمیتواند ظرافتها و دقتهای بالای آن را در عمل ایجاد نماید. فناوریهای نوین ساخت با داشتن ویژگیهای متعدد، محصولاتی دقیق و کارآمد را با سرعت و کیفیت زیادی تولید میکنند. یکی از متداولترین روشهای ساخت در کشور ما فناوری ساخت کاهشی سنتی (ماشینکاری) است که کاربرد وسیعی در صنایع با اولویت الف نقشه جامع علمی کشور داشته و نقش راهبردی در پیشبرد صنایع کشور ایفا میکند.
درخت فناوری حوزهی ساخت کاهشی سنتی شامل 8 زیرشاخه اول و 36 زیرشاخه دوم (فناوری) است. چالشهای این حوزه در دو بخش عمومی و تخصصی تهیه شده است که تعدادی از چالشهای عمومی آن شامل عدم اهتمام به صنایع بزرگ مانند هواپیماسازی و کشتیسازی بهعنوان پیشران صنعت ماشینکاری، عدم وجود استانداردهای داخلی و رعایت نکردن استانداردهای خارجی در تولید محصولات میشود.
بهمنظور بررسی سامانمند چالشهای تخصصی، به شناسایی چالشهای مادر (چالشی که حل شدن آن منجر به حل شدن قسمت عمدهای از چالشهای این حوزه میشود) پرداخته شده است. در این راستا 5 چالش مادر برای ماشینکاری سنتی تهیه شده است که در ادامه معرفی میشوند:
- بهینه نبودن فرآیند ماشینکاری مواد پیشرفته
- عدم بهکارگیری روشهای هوش مصنوعی
- کیفیت پایین مواد خنک کار فعلی
- مشکلات ساختاری دستگاههای ماشینکاری ساخت داخل
- بهینه نبودن فرآیند ماشینکاری فلز پایه
یکی از راههای ارتقای فناوری ساخت کاهشی سنتی، پیادهسازی ماشینکاری بهینه است که این صنعت را در کشور با تحول اساسی روبهرو میکند. در ادامه با بررسی و مقایسه چالشهای مادر گزارششده، چالش بهینه نبودن فرآیند ماشینکاری فلز پایه بهعنوان یکی از چالشهای مادر بررسیشده و به سه پرسش اساسی زیر پاسخ داده خواهد شد:
- حل شدن این چالش منجر به حل شدن چه چالشهایی خواهد شد؟ (اثبات چالش مادر بودن)
- چرا تاکنون به این چالش در کشور پرداخته نشده است؟
- چه پیامدهایی در صورت برطرف نشدن این چالش ایجاد میشود؟
